Een stukje historie van de Goudenregenstraat

De Goudenregenstraat heeft oude papieren en ligt in de wijk Schenkel. Vroeger werd het de Bermweglaan genoemd, omdat het een zijweg van de Bermweg was. Oude Capellenaren, onze ooms, noemen de bloemenbuurt nog altijd ´de nieuwbouw'. Dat was in 1956 toen de complete Bloemenbuurt gebouwd is. Onze opa, wonend aan de Capelseweg heeft er nog de riolering aangelegd.

Zelf kwamen we als 7, 13 en 20-jarige in de Goudenregenstraat te wonen. Dat was op het terrein van de oude basisschool, die destijds gesloopt werd. Er staan nu 2 blokken met rijwoningen. De basisschool was eerder nog weer gebouwd op het terrein van de boerderij van dhr. Parqui.

Op de foto staat de boerderij nog. Op de hoek waar de kinderen poseren, staat nu een prachtige klimboom (waar onze eigen kinderen in klimmen). 

We woonden naast de oude bakker Stam, waar we op de Zaterdagochtenden zijn appeltaarten in mochten pakken, die hij in zijn houtgestookte oven gemaakt had. Schuin tegenover ons op nr. 43 woonde groenteboer Terlouw, die er met zijn kerrie (bakfietsmotor) dagelijks op uit trok. Zelf verkochten we elke woensdagmiddag komkommers in de wijk, ons opa was immers kastuinder. En natuurlijk hebben we járen melkboer Trouwborst (nr. 64) geholpen op de zaterdagen.

Achter de groenteboer stonden de kerk en een grote loods, de oude kolenloods van dhr. Twigt, waar plaatwerkerij Van Wijk gevestigd was en een korte periode, tot 1997, een bouwbedrijf.

In 1998 kochten we die loods en de woning die ervoor stond. De loods werd sindsdien gebruikt als hobbyloods en (veel) later kreeg hij de naam 'Loods45'.

In 2004 wilde de gemeente het complete bestemmingsplan van Schenkel in lijn brengen met hun toekomstvisie voor de wijk. Bedrijfsbestemmingen moesten allemaal woonbestemming worden. We hebben best even getwijfeld maar uiteindelijk ingestemd met de wijziging, met in ons achterhoofd dat er ooit een nieuwe functie voor de locatie gezocht zou moeten worden.

Loods45 werd in al die jaren een begrip. Mbuma en Schutse hielden er jarenlang hun verkopingen, een gezellige drukte. We bakten elk jaar zo'n 10.000 oliebollen in de laatste week van December, en er zijn honderden verjaardagen en jubilea gevierd in de 'huiskamer'.

We sleutelden aan auto's, hadden een zaag- en draaibank, en waren altijd wel weer met iets nieuws bezig. De KWF had er zijn opslag, de NPV hield er vergaderingen en de zaterdagochtend koffie om 8u is nog steeds befaamd, en natuurlijk de Legozolder; dat werd zelfs een Europees begrip.

Parento, een organisatie voor ouderen, houdt ook nu nog tweemaal per week een inloopochtend in de huiskamer van Loods45, piano en gitaarlessen vinden daar ook hun plekje. En voor opslag van even een inboedel die verhuisd moet worden, klopte niemand tevergeefs aan.

De tijden veranderen. We worden zelf ouder, en het gebruik van de hobbyloods is in de huidige vorm niet houdbaar. Het einde van een tijdperk komt in zicht. Toen het oude huis van de groenteboer te koop kwam, hebben we al snel de knoop doorgehakt. De bestemming vraagt om een nieuwe aanpak. En daarom gingen we zelf op zoek naar de juiste invulling hiervan. Een invulling die ook écht wat toevoegt aan de wijk, en waar iedereen blij mee zal zijn. We willen zelf ook graag in ons buurtje blijven wonen. Een ouderwets gezellig, eigentijds woonhofje met compacte woningen zal voor senioren en starters een uitkomst zijn. Een goed doordacht concept dat aansluit op de buurt. Dat staat ons voor ogen.